Metoda - Spacer w myślach

     Metoda ta polega na pobudzeniu wyobraźni i wyobrażeniu sobie odczuć fizycznych związanych z bezpośrednim zetknięciem się z konkretnym zagadnieniem, które chcemy opanować. Jest to metoda, którą wykorzystywał w czasie swoich lekcji mój nauczyciel historii w liceum. Próbował odnosić nas myślami do sytuacji związanych z wojnami czy różnymi katastrofami. Bardzo często wpływało to bardzo pozytywnie na całą klasę, a lekcje historii były zajęciami z największą frekwencją. Bowiem czy to nie cudowne stawać się naocznym świadkiem bitwy pod Grunwaldem, powstania warszawskiego, choćby tylko w fantazji? Wiązało się to nawet z niezbyt przyjemnymi doznaniami, gdyż potrafił opisać nam zapach ludzi pozbawionych możliwości brania kąpieli. Tego z całą pewnością nie jest w stanie oddać żaden film ani książka. Co najważniejsze historia była przedmiotem z najwyższą średnią ocen całej klasy. Można tym sposobem uczyć się również przyjemniejszych rzeczy jak wiersze, opowiadania itd. Jest to więc metoda, z którą wiążę bardzo miłe wspomnienia. Minusem jest jej ogromny wymóg posiadania dosyć rozbudowanej wyobraźni, dzięki której trzeba potrafić sobie uzmysławiać różne rzeczy.